Van 28 juni tot en met 21 september 2025 presenteert Museum Belvédère in het museumpark en in de kamers van de westvleugel een solotentoonstelling van beeldend kunstenaar Henk Visch (1950). Met een selectie van een twaalftal sculpturen in het museumpark, twee kleinere installaties en beelden in de westvleugel biedt de tentoonstelling een uitvoerige kijk op het poëtische en vaak filosofische oeuvre van een van de meest eigenzinnige kunstenaars van Nederland.
Tussen vorm en gedachte
De beelden van Henk Visch variëren van monumentale formaten tot kleinere installaties. Ze zijn doorgaans gemaakt van brons, aluminium, staal of hout en soms in combinatie met toegevoegde objecten van gevonden materiaal. Opmerkelijk zijn de titels die Visch aan zijn werken meegeeft; vaak zijn ze poëtisch, geschreven in verschillende talen en roepen associaties en betekenissen op.
Henk Visch staat bekend om een beeldtaal die balanceert tussen abstractie en herkenbaarheid. Zijn beelden zijn vaak verstild en teruggetrokken, gestileerde figuren van mensen en dieren, die bijna teer uitgebalanceerd zijn. Ze lijken in gedachten te zijn verzonken, te wachten of te zweven tussen werelden. Het gaat de kunstenaar niet om het weergeven van de zichtbare werkelijkheid, zijn werk is eerder een metafoor voor de werkelijkheid en ervaringen. Zijn beelden roepen vragen op over menselijke aanwezigheid, kwetsbaarheid en het onzegbare.
De tentoonstelling brengt zowel recent als ouder werk samen, met sleutelstukken uit zijn oeuvre van de afgelopen decennia. Daarnaast wordt zowel oud als nieuw werk gepresenteerd dat nooit eerder museaal is getoond. Door de opstelling in het museumpark ontstaat een dialoog tussen vorm, ruimte en betekenis – een uitnodiging aan de bezoeker om niet alleen te kijken, maar ook te denken, te voelen en vooral te dwalen.
Over de kunstenaar
Henk Visch (Eindhoven, 1950) is beeldhouwer, tekenaar en graficus. Hij werd opgeleid tot graficus aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in ’s-Hertogenbosch. Visch brak internationaal door in de jaren ’80 en vertegenwoordigde Nederland op de Biënnale van Venetië in 1988. Hij was docent aan de Academies in Amsterdam en Maastricht, hoogleraar in Stuttgart en Münster en gastdocent in Beijing. Zijn werk is opgenomen in talloze collecties in binnen- en buitenland en kenmerkt zich door een interdisciplinaire benadering waarin beeldhouwkunst, tekenen en taal met elkaar verbonden zijn.
